خب از شکوه بتول خانم و درونگرا بودن نائب السلطنه که بگذریم،میرسیم به اتاق بهجت خانم. بهجت خانم از اون تیپ خانم هایی که هر تعطیلی ۳-۲ روزه که باشه با دو تا از دوستاش میاد اینجا.همگی خیلی این اتاق رو دوست دارند چون راحته و نور خوبی هم داره. بهجت خانم عاشق اینه که هر موقع که از خواب بیدار میشه،پنجره های اتاقش رو،رو به حیاط باز کنه و روزش رو با حس و حال خوب حیاط شروع کنه.البته که حواسش هست که فقط شش ماه اول سال این کار رو انجام بده،وگرنه که سرما میخوره !

بهجت خانم روحیه ی مثبتی داره و همیشه تلاش می کنه که از شرایط بهترین بهره رو ببره،به خاطر همین اصلا ناراحت این موضوع نیست که نمیتونه تو پاییز و زمستون پنجره های اتاقش رو باز کنه،در عوض از صبحونه های گرم مطبخ ماه بی بی،واسه خودش و دوستاش سفارش میده.

راستی،اوایل بهجت خانم خیلی از این موضوع شاکی بود که اتاقش سرویس حمام و دستشویی نداره،ولی اینقدر با حال و هوای اینجا کیف کرد که دیگه این موضوع اینقدر واسش مهم نبود و حتی هربار که میاد،باز همین اتاق رو انتخاب می کنه.